تولید ناب چیست؟
اصول تولید ناب یک فرآیند تولید مبتنی بر ایدئولوژی به حداکثر رساندن بهره وری در حالی که به طور همزمان ضایعات را در یک عملیات تولیدی به حداقل می رساند. بر اساس اصل ناب، ضایعات چیزی است که ارزشی را که مشتریان مایل به پرداخت آن هستند، اضافه نمی کند.
مزایای تولید ناب شامل کاهش زمان و هزینه های عملیاتی و بهبود کیفیت محصول است.
این روش که به عنوان تولید ناب نیز شناخته می شود، مبتنی بر اصول ساخت خاصی است که بر سیستم های تولید در سراسر جهان و همچنین صنایع دیگر از جمله مراقبت های بهداشتی، نرم افزار و صنایع مختلف خدماتی تأثیر گذاشته است.
تولید ناب چگونه کار می کند؟
اصل اصلی در اجرای سیستم تولید ناب، حذف ضایعات برای بهبود مستمر یک فرآیند است. با کاهش ضایعات برای ارائه بهبود فرآیند، تولید ناب به طور پایدار ارزش را به مشتری ارائه می دهد.
انواع ضایعات شامل فرآیندها، فعالیت ها، محصولات یا خدماتی است که به زمان، پول یا مهارت نیاز دارند اما برای مشتری ارزش ایجاد نمی کنند. اینها می‌توانند استعدادهای کم استفاده، موجودی‌های اضافی یا فرآیندها و رویه‌های بی‌اثر یا بیهوده را پوشش دهند.
حذف این ناکارآمدی ها باید خدمات را ساده کند، هزینه ها را کاهش دهد و در نهایت صرفه جویی را برای یک محصول یا خدمات خاص از طریق زنجیره تامین برای مشتری فراهم کند.
چرا تولید ناب مهم است و چگونه می تواند کمک کند؟
ضایعات در صنعت، خواه کارگران بیکار، فرآیندهای ضعیف یا مواد بلااستفاده باشند، باعث کاهش بهره وری می شوند و هدف تولید ناب حذف این موارد است. انگیزه های پشت این امر بسته به نظر متفاوت است، از افزایش سود گرفته تا ارائه منافع به مشتریان. با این حال، انگیزه های فراگیر هرچه که باشد، چهار مزیت کلیدی برای تولید ناب وجود دارد:
· حذف زباله: ضایعات یک عامل منفی برای هزینه، ضرب الاجل و منابع است. هیچ ارزشی برای محصولات یا خدمات ارائه نمی دهد
· بهبود کیفیت: بهبود کیفیت به شرکت ها اجازه می دهد تا رقابتی باقی بمانند و نیازها و خواسته های در حال تغییر مشتریان را برآورده کنند. طراحی فرآیندهایی برای برآورده ساختن این انتظارات و خواسته ها، شما را از رقبا جلوتر نگه می دارد و بهبود کیفیت را در خط مقدم نگه می دارد.
· کاهش هزینه ها: تولید بیش از حد یا داشتن مواد بیشتر از حد نیاز، هزینه های ذخیره سازی را ایجاد می کند که می تواند از طریق فرآیندها و مدیریت مواد بهتر کاهش یابد.
· کاهش زمان: اتلاف وقت با شیوه‌های کاری ناکارآمد نیز اتلاف پول است، در حالی که روش‌های کارآمدتر زمان کوتاه‌تری ایجاد می‌کنند و امکان تحویل سریع‌تر کالا و خدمات را فراهم می‌کنند.
چه زمانی و چه کسی تولید ناب را اختراع کرد؟
ایده‌آل‌های اساسی تولید ناب احتمالاً قرن‌هاست وجود داشته‌اند، اما واقعاً با نوشته‌های بنجامین فرانکلین در مورد کاهش ضایعات در «الماناک ریچارد بیچاره» تثبیت شد، جایی که او نوشت که اجتناب از هزینه‌های غیرضروری می‌تواند سود بیشتری نسبت به افزایش فروش داشته باشد.
فرانکلین این ایده و مفاهیم دیگر را در مقاله خود، "راهی به سوی ثروت" بیان کرد، که سپس توسط مهندس مکانیک فردریک وینسلو تیلور در کتاب "اصول مدیریت علمی" در سال 1911 گسترش یافت. تیلور این فرآیند را مدون کرد و آن را علمی نامید. مدیریت و نگارش، «هرگاه یک کارگر پیشنهاد بهبود می‌دهد، باید سیاست مدیریت این باشد که روش جدید را تحلیل دقیقی انجام دهد و در صورت لزوم مجموعه‌ای از آزمایش‌ها را برای تعیین دقیق شایستگی نسبی پیشنهاد جدید انجام دهد. استاندارد قدیمی و هر زمان که روش جدید به طور قابل توجهی برتر از روش قدیمی تشخیص داده شود، باید به عنوان استاندارد برای کل مؤسسه اتخاذ شود.
صنعتگران آمریکایی آن زمان، از جمله هنری فورد، تولید ناب را به عنوان اقدامی برای مبارزه با هجوم نیروی کار ارزان فراساحلی می دیدند. رئیس انجمن مهندسین آمریکا، هنری تاون، در پیشگفتار فردریک وینسلو تیلور با عنوان «مدیریت فروشگاه» (1911) نوشت: «ما انصافاً به نرخ های بالای دستمزدی که در سراسر کشور ما حاکم است، افتخار می کنیم و به هر گونه مداخله در آن حسادت می کنیم. برای حفظ این شرایط، برای تقویت کنترل خود بر بازارهای داخلی، و مهمتر از همه، برای گسترش فرصت های خود در بازارهای خارجی که در آن باید با محصولات سایر کشورهای صنعتی رقابت کنیم، ما باید از هر تأثیری که به افزایش کارایی فرآیندهای تولیدی ما تمایل دارد، استقبال کرده و تشویق کنیم."
با این حال، این شیگئو شینگو و تایچی اوهنو از شرکت موتور تویوتا بودند که واقعاً این دیدگاه‌ها را توسعه دادند تا به چیزی تبدیل شوند که بعداً تولید ناب نامیده شد. شینگو فاش کرد که پس از مطالعه فردریک تیلور، "بسیار تحت تأثیر قرار گرفته است که مطالعه و تمرین مدیریت علمی را به کار زندگی خود تبدیل کند".